Dwars door Nederland fietsen voor Spieren voor Spieren
Martijn Thijs
Nieuws
15-06-2021
De dag die je wist dat zou komen is eindel...
Althans bijna. Vroeger draaiden we thuis altijd het liedje “wachten duurt lang” van Bert en Ernie tijdens de dagen rondom Sinterklaas. Dat gevoel zal voor iedereen wel herkenbaar zijn. Er staat iets leuks te gebeuren, je bent er klaar voor en je kan eigenlijk niet wachten tot het moment daar is. Precies daarin bevind ik me nu. Zaterdag 12 juni nog een laatste training voor mezelf ingepland van 270 km en nadat die voltooid is wordt de grootste uitdaging voor mij om te rusten en niet te veel te doen. Iedereen die mij een beetje kent denkt gelijk veel succes, jij kan nog geen half uurtje stilzitten. En dat klopt. Zondag een rondje uitfietsen, maandag keeperstraining geven in de brandende zon. Zo raken de rustdagen snel op. Maar goed, ik heb nooit echt iets anders gedaan dan gewoon doorgaan dus waarom zouden we dat nu ineens gaan veranderen. Terug naar de tocht, want wat is het nu al een supergaaf avontuur. Om even rustig te beginnen bij het begin, en ga er maar eens lekker voor zitten, zal ik de stappen eens gaan doorlopen die er gezet zijn om dit te verzinnen. Het begint bij een idee in de vriendengroep in Tilburg waarbij het ons leuk lijkt om naast ons jaarlijks weekendje weg ook eens een sportevenement in het buitenland te gaan doen. We hebben onze zinnen gezet op een Triatlon in Portugal en het idee is simpel: voldoende trainen, de wedstrijd voltooien en nog een paar dagen genieten van zon, zee en zuipen. Wij zijn allemaal voetballers dus verzuipen in het open water, crashen op de fiets en doodop zijn na kilometers lopen lag in het verschiet. Maar goed, met een heleboel training kom je een eind. En getraind werd er! Want als het zwembad vaker bezocht wordt dan de kroeg, dan ben je serieus bezig. Maar dan komt Corona en de zwembaden gaan dicht en de sportscholen op slot. Om nog maar te zwijgen over of de Triatlon wel door zou gaan. We besloten om toch maar door te blijven trainen en er werden flink wat kilometers afgelegd. Voor mij voornamelijk tijdens het hardlopen want ik had nog geen fiets ruim een jaar geleden. Corona bleef langer dan verwacht en ook een langgekoesterd doel om de marathon te lopen had ik inmiddels op eigen initiatief voltooid op een doordeweekse dinsdagavond. Ik weet niet veel van de kosmos, maar zwarte gaten zijn niet mijn ding dus door naar de volgende uitdaging: een fiets kopen. Want dat mag rustig gezegd worden dat dat ook een hele opgave is wanneer heel Nederland hetzelfde idee heeft. Wanneer ik eindelijk een fiets heb gevonden ben ik vaak, vaker, vaakst gaan fietsen. Steeds een langere ronde totdat ik op een ochtend besloot om een tocht te maken van 282 kilometer. Ik had vakantie en zin om naar Zeeland te gaan. Zo gezegd, zo gedaan en een tochtje richting Zoutelande was geboren. Dat smaakte naar meer. Zo werd 2 dagen later het drielandenpunt bezocht en ben ik ook nog even in Lierop op bezoek geweest. In totaal een tocht van 252 kilometer. En tijdens dié tocht is het idee ontstaan. Want 8 uur lang op een fiets naar jezelf luisteren maakt je een beetje gek en een beetje gek moet je wel zijn om te bedenken om binnen één dag Nederland door te fietsen. Ik legde het idee voor aan mijn ouders en die waren enthousiast en wilden me hier wel in ondersteunen. Eigenlijk was alles binnen 2 weken geregeld en was ik er met name door mijn enthousiasme helemaal klaar voor. En toen kwam storm Francis en code oranje. Weg tocht en weg kans om de tocht in 2020 te volbrengen. Uiteindelijk heeft het zo moeten zijn want als ik terugkijk op die voorbereiding, is dat nog niet eens 10% van wat ik nu heb gedaan. Het idee bleef staan en begon rond februari weer wat meer bij mij te leven. Na een hele winter door te hebben getraind met Zwift was het al vroeg in het jaar heerlijk weer om naar buiten te gaan. Door die wintertraining waren de afstanden meteen al groot en voelden de benen al direct sterk. In die tijd ben ik ook druk bezig geweest met de verhuizing naar mijn vriendin in Eindhoven maar toen dat achter de rug was ging de focus weer volledig op de tocht. Er moest namelijk een heleboel nog geregeld worden en tijd leek schaars. Zo moest ik namelijk de route bedenken, sponsoren vinden voor geschikte kleding en materialen tijdens de tocht, een trainingsschema voorbereiden, mensen bereid vinden om ook een stukje mee te fietsen en het allerbelangrijkste, een goed doel aan de actie verbinden. Want als je toch zo gek bent om zoiets te doen, dan kan je het maar beter uit naam doen van een goed doel, hebben zij er ook nog wat aan. Welk doel is dan beter dan het doel Spieren voor Spieren. Zij zetten zich elke dag in voor onderzoek naar spierziekten bij jongeren. Jongeren die waarschijnlijk nooit zo’n bizarre tocht zullen gaan rijden. Niet omdat ze niet willen, maar omdat ze het niet kunnen. Dat besefte ik me elke keer weer als ik op de fiets stapte en daarom wilde ik per se voor dit doel iets gaan doen. Gelukkig waren zij net zo enthousiast als ik dus die samenwerking verliep perfect. Ook het vinden van sponsoren ging zoveel makkelijker dan gedacht. Zo kan ik dan ook met trots zeggen dat letterlijk elk bedrijf dat ik heb benaderd ook direct heeft toegestemd om mee te doen aan de actie. Iets waarvoor ik hen echt ontzettend dankbaar ben, want zonder dat vertrouwen en die steun was het ook zeker niet gelukt om me op een ideale manier voor te bereiden. Ik wil daarom zeker niet voor de laatste keer deze bedrijven nog eens noemen en bedanken voor de ontzettende steun! Ook namens Spieren voor Spieren want een mooi deel van het sponsorbedrag van de bedrijven gaat direct naar de stichting. Daarom wil ik ze nog allemaal een keer genoemd hebben: HURKMANS GROEP BERKVENS TECHNIEK METAALBEWERKING DE KLOK DRANKEN GROLSCH 0.0 KETER BENELUX VRIENDENGROEP UT HOK OWAYO WIELERKLEDING & WIELERCAFE DE CYKLIST Dan nu de tocht. Je zou bijna zeggen; hoe moeilijk kan het zijn, van het ene punt van Nederland tot het andere punt een lijn trekken en de route gaan fietsen. Eigenlijk is het ook zo simpel. Via de Garmin Connect app maak je supersnel een route via een connectie van de meest populaire fietspaden in een regio. Het enige wat je dan nog moet doen is bekijken of die route je bevalt. Dat hebben we gedaan en als ik zeg “we” bedoel ik Niek Hurkmans en mijzelf. Want die Niek heeft me ook een progressie geboekt van heb ik jou daar! Een jaar geleden was fietsen nog niet eens een optie wegens een ongeval met de motor waar hij een ernstige blessure aan zijn nek aan overhield maar nu is in een weekend 300 km knallen met 4000 hoogtemeters een eitje! Echt superfijn om zo iemand in je naaste omgeving te hebben die mij ook motiveert dus ook voor jou Niek, als je dit leest, een dikke merci! Tijdens onze verkenning kwamen we een paar punten tegen waarbij ik liever wat verder omrijd dan er doorheen. Dus al met al ook snel geregeld! Als één van de laatste zaken die geregeld moest worden, maar wat uiteindelijk wel één van de meest cruciale blijkt te zijn, is de hulp van buitenaf wat betreft het meefietsen. 377 Kilometer is ver, of je dat nu in een groep doet of alleen, het blijft 377 kilometer, maar het wordt wel een stuk makkelijker! En deze hulp wordt aangeboden door 2 fantastische wielrenclubs uit Lierop. Allereerst de Sekte, de geuzennaam van een groep fanatieke en goedgetrainde mannen die inmiddels niet meer weg te denken zijn uit het straatbeeld van Lierop op de zondag rond half negen in de ochtend. Als je het hebt over kilometervreters die het maximale uit hun fiets willen halen, dan heb je het al snel over hen. En daar waar ze misschien 5 tot 10 jaar geleden voor gek werden gezet met hun net iets te strakke pakjes, kijkt nu heel Lierop en omstreken uit naar de volgende Strava post met duizelingwekkende afstanden en onmogelijke gemiddeldes. Ik weet dan ook zeker dat ik bij hen goed in het wiel kan zitten en ze er alles aan zullen doen om mij naar de finish te loodsen. De tweede net iets te fanatieke wielerploeg heeft de naam de Mythe gekregen. Hoe we het precies moeten interpreteren laat ik even afhangen van de lezer. Zelf beschouw ik de groep, waar ik ook trots deel van uitmaak, als een mooi stel fanatieke wielrenners, die allemaal net iets te veel willen afweten van een fiets en hoe ze deze lichter moeten maken, maar uiteindelijk zelf de laatste bitterbal uit de schaal vissen om weg te spoelen met een koud biertje. Het zijn aannames, want door Corona heb ik dit nog niet kunnen testen. Maar zonder dollen want ook zonder hen zou ik het zeker niet redden en ben ik blij dat ik elke zondag kan aansluiten voor een perfect uitgestippelde route en een praatje over alles en nog niets. Een mooi bijeengeraapt clubje wat de potentie heeft om een prachtig wielerclubje in Lierop te vormen! En als allerlaatste de drie personen die ik niet eens hoef te vragen om mij te helpen maar vooraan staan op het moment dat ik weer een idiote uitdaging heb: Ronny, Josephine en Moniek, bij mij beter bekend als papa, mama en m’n skatje 😉. Ik kan een heel boekwerk maken aan dingen waarbij jullie mij helpen om deze uitdaging te volbrengen. Ik zal eens rustig beginnen en stop wanneer het saai wordt: Brengen naar de locatie, ketting poetsen, fiets afstellen, koken, wassen, mij 10 uur op een dag laten trainen, boodschappen doen, masseren (even voor de duidelijkheid, dit doet alleen Moniek!), rust geven, teksten voor sponsoren overlezen, social media verspreiden, donaties werven en noem het allemaal maar op. Onvoorwaardelijke liefde en daar ben ik super dankbaar voor. Oké, het zit erop. Dit was mijn laatste blog! Volle focus op het einddoel! Knallen aanstaande zaterdag! Ik wil jou heel erg bedanken voor het lezen van deze blog. Dit doe je waarschijnlijk omdat je een donatie hebt gedaan, waarvoor nogmaals super bedankt! Wil je de tocht een beetje volgen, voeg me dan even toe op Instagram (@mjathijs). Tijdens de rustpunten probeer ik zo nu en dan wat te uploaden. Blijf gezond, blijf positief en blijf lief voor een ander dan komt alles helemaal goed! Met sportieve groet, Martijn Thijs
14-05-2021
De fiets de fiets en verder niets
Vanuit huis heb ik altijd geleerd om dingen op een positieve manier te bekijken en aan te pakken. Maak het beste van de situatie waarin je zit door ofwel jezelf aan te passen of de situatie aan te passen.De laatste tijd vragen veel mensen aan mij hoe ik toch in hemelsnaam op het idee ben gekomen om zover te fietsen en vooral wat me bezielt om dat te doen. Ik krijg er altijd een lach van op mijn gezicht want ik vertel het verhaal maar al te graag!Eigenlijk is het heel simpel en merk ik dat het in mijn omgeving eigenlijk op eenzelfde manier verspreidt: Neem een persoon die niet graag stil wil zitten Geef die persoon een fiets en neem hem mee voor een ritje Het fietsvirus is al overgedragen en daar valt niets meer aan te doen Dat dit fanatisme zou overspingen naar 5 fantastische sponsoren, 158 donateurs, tientallen mensen die graag een stukje met mij mee willen rijden om me uit de wind te houden en meer dan 200 reacties op LinkedIn, had ik nooit durven denken. Dat allemaal door periode (de situatie) waarin even geen plek was om naar het voetballen of de sportschool te gaan maar wel de fiets (positieve verandering) beschikbaar was.Wijze lessen vanuit huis, soms irritant maar zeker in deze tijd heel relevant!Komende blogs zal ik wat dieper ingaan op het idee voor deze tocht, de voorbereidingen achter de computer en natuurlijk de voorbereidingen op de fiets.
